Spis treści
Nowym mieszkańcom trzeba było zapewnić nie tylko warunki egzystencji, ale też dać pracę, stworzyć możliwości kształcenia dzieci, zaspokoić potrzeby zdrowotne. Koniecznym stało się jak najszybsze zorganizowanie placówek służby zdrowia. Było to zadanie niełatwe ze względu na niedostateczną ilość personelu medycznego oraz bazy lokalowej.
Po przezwyciężeniu wielu trudności jako pierwszy uruchomiony został Szpital przy ul. Związku Jaszczurczego, dysponujący 40-łóżkowym oddziałem wewnętrznym, 50-łóżkowym oddziałem chirurgicznym oraz 16 łóżkami na położnictwie. Wkrótce potem otwarto Szpital Zakaźny przy ul. Trybunalskiej, w którym było 125 łóżek. W 1947 roku Szpital ten przeniesiono do nowej siedziby przy ul. Żeromskiego, gdzie istniały warunki do stworzenia szpitala z większą liczbą oddziałów. Stale rozwijała się sieć placówek lecznictwa otwartego i zamkniętego, wzrastało więc zapotrzebowanie na kwalifikowane kadry medyczne.
Dynamiczny rozwój służby zdrowia przy jednoczesnym braku dopływu wykształconej kadry pielęgniarskiej spowodował konieczność utworzenia Szkoły Pielęgniarstwa.